Molo w Sopocie to najdłuższe molo nad Morzem Bałtyckim i najdłuższe drewniane molo w Europie. Składa się ono z dwóch części: lądowej (kuracyjnej) oraz drewnianą (spacerową) sięgającą wgłąb Zatoki Gdańskiej. W częście lądowej znajduje się latarnia morska, muszla koncertowa, fontanna oraz punkty gastronomiczne, natomiast zimą dodatkowo otwierane jest w niej lodowisko. Część lądowa umożliwia organizację imprez masowych do 6 tys. osób. Część drewniana mola w Sopocie obejmuje pomost, którego długość wynosi 511,5 m z czego 458 m znajduje się nad wodą, pokłady dolne oraz boczny, do których mogą przybijać statki pasażerskie, a także marinę dla jachtów znajdującą się na przy samej głowicy mola. Marina posiada infrastrukturę, która zabezpiecza molo przed skutkami sztormów i może pomieścić 103 jachty. Warto wspomnieć, że stężenie jodu w najdalej wysuniętym punkcie części spacerowej jest dwukrotnie wyższe niż na lądzie. Molo w Sopocie powstało w 1827 r. w postaci pomostu o długości 31,5 m. i pełniło kiedyś funkcję przystani przeznaczonej dla dużych statków pasażerskich bądź hydroplanów. Na jego terenie zrealizowano w przeszłości wiele seriali i filmów, np.: "Podróż za jeden uśmiech", "07 zgłoś się", "Medium", "Sztos" i "Ciało". Dzisiaj miejsce to jest wizytówką Sopotu i jedną z najpopularniejszych lokalizacji rekracyjno-imprezowych w Trójmieście. W trakcie sezonu letniego, który rozpoczyna się od końca kwietnia i trwa do końca września wstęp na molo jest płatne przez całą dobę.